تلنگر دنیا و وصف آن

این دنیا دارالبلاست و هـــر کسی را نوعــــی گرفتار می کند؛ یکی را گرفتار کبر و غرور،

یکی را گرفتار ثروتهای کرور کرور، یکی را گرفتار لقمه ای نان ، یکی را گرفتار غربت

و هجران ،  یکی را گرفتار وصل یار

گل بی خار

گـل بی خـار همیشه گرفتـــــار است

و این حُسن خار است در ایـن دنیـــــا

و دار که گرفتاری را از تو دور می کند.

آدمیت لازم است اما...

آدمـــــی را آدمیـــت لازم است

گر چه بعضا خریت نعمتیست

یک داستان خیالی

پسری خوب و قشنگ

راه می رفت عین صوت و فشنگ

افتاده بود دنبال دختری در شهر فرنگ

آن پسره ی زبر و زرنگ

نگر حال پریشانم ای زیبا نگارم

از آن وقتی که رفتی بی قرارم

به آن خاطر که در سر هوای تو دارم

نگر حال پریشانم ای زیبا نگارم

تا که دریابی حال هجران دیده ام را

تمنای دلم را

دل من زندگی می خواد

دل من کار می خواد

دل من ازدواج می خواد

و مانده ام من

خاطر خواه کسی باش ...

خاطر خواه کسی باش که خاطر خواه تو باشد

در هر وقت و زمان به فکر و همراه تو باشد

بی تو میل سخن ندارم

حـــرف و گفتـــــارم بسیار است

               اما بی تــو میـــــل سخــــن ندارم

                                 گـــر در چمـــــن گــــل بروید هم

                                                    من بـــی تـــــو میــل چمــن ندارم

                                                                        در دشت و دمـــن بلبل بخواند هم

                                                                                           من بی تو میل دشت و دمن ندارم

از روی محبت

دلــم اسیر اسـت در کـوی محبت

مســت و مستـــانه از بوی محبت

بسی مایل است بر سوی محبت

چون محبــت دیــده از روی محبت

تو را دوست می دارم+روز طبیعت

تو را دوست می دارم

و اگر تو نباشی

از زندگی بیزارم

بی تو می گریم و می زارم

همچو ابر بهاری می بارم

وارد شو بر خلوت و تنهائی دلم