روح انتظاریم، ادوبدور جسمیم بی قرار
روح انتظارم
سالهاست
که سفره ی خالی اش را
به توهم عدالتی
گسترده است
کزین بی عدالتی
کزین بی شرافتی
چقدر عشق ها پر پر گشته
چقدر روح ها مضطر گشته
و چقدر جسم ها که بی ثمر گشته
و چقدر به درازا انجامید
این اصلاحات
و روح استبداد
و هوای طاغوت
هنوز هم
در کالبد بیمار تسلیم
موج می زند و نفس می کشد
4 آذر 1395
ع.ا.س
۱۳۹۵/۰۹/۰۴ ۱۵:۳۷