این سکوتم

دل غمناکم امشب

باز غوغایی شده

در مسیر آشفته ام

بازم که شیدایی شده

از این همه تنهایی

دلگیر و دلتنگم از این همه تنهایی ، از این همه انتظار

نمی دانم تا کجا و تا کی و چگونه و اصلا چرا مسیری

را بپیمایم به تنهایی که در توانم نیست.

گرفتاری

الهی اندر این دوران ما را زمان وحالِ گرفتاریست

توهم ها کلهم خیالیست

تکلم ها دروغ و خالیست

انسانیت مرده

دل ها غم خورده

این نیز گذرد

آیــــــد آن روزی کزین دنیــــا کم شوم

فارغ از هـــــر گونه غصه و غم شوم

سالها در آرزویم وصل بر آن دم شوم

تا کــــه رســــد دم بی غــــــم برای من

خیال من

در ضمیـــرم بسـی اســــرارها خفته است!

کس ندانـــد ایـــن خیالم چرا آشفته است؟

هــــر کسی آمــد و حرفـــی گفـــت و رفت

و لیکـــن آنچه گفتنی بـــــود ، ناگفته است

من جوان ایرانیم

من جوان ایرانیم

آرزویم مرگ

زندگیم زجر

تحصیلاتم بی اجر

ازدواجم آرزوست

حال زار من

حال زار من نگر

زان روزی که ندارد

سوی من پیغامی دگر

آن نگار افسونگرم

جادوی عشق

ز دید مجنون اگر لیلی ببینی

به جز حوری زیبا نبینی او را

که عیبش بر چشم دیگران 

ایبوپروفن

به من چه فارماپین

تاثیر خوبی ندارد

و به من چه نوافن

چرا تولید نمی شود

چو تخته پاره بر موج رها رها رها من

دلم گرفته ای دوست! هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم  کجا  من؟
کجا روم، که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا، من