گربه ی ملوس

گربه ای دوست ناز

چقدر ملوسی تو

برام ناز کن

میو میو کن

چقدر لوسی تو

چقدر نازی

چقدر خوش آوازی

بهم می دی یه بوسی تو

14 بهمن 1394

تقدیم به یک دوست

بنی آدم بروز و مدرن

سعدی بزرگترین شاعر ایرانی می فرماید
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
راستش کمی بررسی کردم دیدم این شعر در نهایت زیبایی و پرمحتوایی و انسان دوستی
و اومانیستی بودن به درد زمان ما نمی خورد از آنجا که در زمینه ادبیات فعال هستم
به خود این اجازه را دادم که شعر مذکور در خور زمانه ام بروز کنم و نتیجه این شد

الهی نامه (7)

در کـوه و دشت و دمـــن

              یـــاس و لالـــه و یاسمـن

                             هنگام بهار، بنفشه و چمن

                                            بینم همــــه آیـــات خدا را

12 بهمن ماه 1394

این همه غم ، ما را روا نیست

درد و عذاب بیش و دوا نیست

مرض بی درمان و ما را شفا نیست

آنچه گفته ام، گوشی بر شنیدن ندارد

اما این همه غم ، ما را روا نیست

گذشته ها گذشته ، زندگی جا مانده

حیف حال ما را دیگر صفا نیست

هر چند همه از رضای خدا گویند

در این اوضاع ملاک رضای خدا نیست

با تو دوستانه شدم

عشق دیده ، دیوانه شدم

گیسو نگو ، شانه شدم

در گذرگه زندگی مان

لحظه لحظه غم خانه شدم

قصه نبود، غصه بود

سالهاست رفیقانه شدم

پیش من ز می خبری نیست

من که با تو ، مستانه شدم

دیر بود و دور بود

ز دور ، دوستانه شدم

متفکرانه های لنز دوربین

از دید لنز دوربین

می شود آباد

بر همگان و آحاد

این میهن ما

این سرزمین ما

و می شود با احساسات مردم

بازی کرد

و افکار و اذهان عمومی را

بر رای دادن راضی کرد

آری می شود مردی یا زنی را

متفکر جلوه داد

دل من امشب خونه خونه(دوستانی که شاد هستن خواهشا نیان تو)

اول نوع خوندشو بگم بیشتر حال کنین در هر مصرع قسمت اول رو با سرعت بخونین

و قسمت دوم همینطور و تقسیم بندی هر مصرع با * مشخص شده

دل من امشب* خونه خونه

دلیلش هیچ کس* نمی دونه

الهی بشه *دل ما شاد

غمامونو کس* نه بدونه

یاد من امشب* یاد بهاران

قدم زدیم تو* بارش باران

ز ما دوره همّه ی یاران^{ز ما دوره هم*مه ی یاران}

الهی بیاد* یار و نگاران

همه ما مسئولیم

بی مسئول مسئولون

زیر پا گذاشتند قانون

قانونی که حامی تو و من است

راکد مانده و اجرایش کم است

شود دیر یا زود

مهر و محبت نابود

از رئیس جمهور مملکت گرفته

تا من دانشجو همه خفته

یادمه روزی که بودم در سازمان

سوالی نمودم از بیکاری جوانان

پاسخی شنیدم بسی محکم

لطفا ز بیکاری مزن دم

بودن و نمودن

بین بودن و نمودن

توهمی است

خیال می کند که

هست ، اما نیست

خوش است ، اما نیست

آزاد است ، اما نیست

بزرگوار است ، اما نیست

خوشبخت است ، اما نیست

دانشمند است ، اما نیست

شاعر است ، اما نیست

مومن است ، اما نیست

زندگی نوشت

با فکر

با اندیشه

با تعمق

می توان

ریشه در فرش رویاند

و شاخه بر عرش رساند

و با جهل و نادانی

ریشه در فرش خشکاند

و ماند و ماند

4 بهمن ماه 1394