خاطر آزده ی من

حالم مثل هوای بهاری گرفته است گاهی شادم گاهی غمگین نمی دونم بهم چی شده

شاید هم نمی خواهم بدونم بهم چی شده خلاصه افسرده و پریشان حالم ، از ناخودآگاهم

مسائلی مرا اذیت می کند مبهم هستند

اینجا دموکراسی نداریم

یک جوان 20 و چند ساله ای اومده داروخونه ازم

داروی خواب آور می خواد و می گه چند شبه که

نتونسته بخوابه و باید بهش داروی خواب بدم

فرزند آیت الله کافر است

بعضی از دوستان در جامعه نسبت به ما لطف دارند و همیشه از تعاریفشان بهره مند

می شویم ، سالتحصیلی گذشته بود که تو یکی از ساختمان های مربوط به دانشکده

الهیات و علوم اسلامی نشسته بودیم که بنابه دلیلی یکی از دوستان رو کرد به استاد

و مرا نشان داد و گفت که استاد فرزند آیت الله کافر است

درباره شعرها و وبلاگم

دلم می خواست کنم شعرهایم را کتاب * تا بخوانند مردمان دردهای شاعر مستطاب
رفتم انتشاراتی تا که کنم با آنها سخن * تا شود دردهایم منتشر در سرزمین کهن
گفت این کار تو پول کلان خواهد پسر * تا شود منتشر کتابی با افکار نو بار و بر
فکرها نمود این مرد شاعر و جوان * چگونه رساند حرف خود بر گوش مردمان