حالا فلسفه

احساس رسیدن به کمال و دانایی نکته شروع

جهل و نادانی است.

وقتی انسان در نفس و وجود خودش به این نتیجه می رسد 
که به کمال و دانایی رسیده است ناخودآگاه از تلاش 
به رسیدن به کمال و دانایی واقعی دست می کشد

خویشتن خویشم آرزوست

ما انســــان ها چنان مشغول بیهودگی ها و منیت و مائیت های

خودساخته ایم که حقا خود خود را باخته ایم و برای همین است

که زیستن از یادمان رفته است.

روایت زندگی

زندگی شکل گرفته است از گاهی اوقات ها

گاهی اوقات شیرین است ، گاهی اوقات تلخ ،گاهی اوقات پولدارمان می کند ،

گاهی اوقات بی پولمان ، گاهی اوقات سلامتمان می دارد ، گاهــی اوقــــات

مریضمان می نماید ، گاهی اوقات با ماست و گاهی اوقات بر ما و علیه ما.

حقارت و بزرگی

اگر دیدید یکی سعی دارد دیگری را کوچک شمارد ،

مطمئن بدانیــد که آن شخص از حقــــارت خویش به

سطوح آمده است.

جهل و منشا آن

جهل چیست؟

عدم دانایی را جهل گویند ، در واقع جهل نادانی است یعنی اینکه

در مورد چیزی شناخت نداشته باشیم.

جهل زمانی بدتر است که ما به آن و وجود آن عالم نباشیم و وقتی ما

به جهل خود در زمینه ای پی ببریم ، نصف علم را در آن زمینه به دست

آورده ایم

تو همانی که خودت قبول داری

شخصیت انسان همان است که خود آن را قبول دارد

نه اینکه دیگران نسبت به شما شخصیت پردازی می

کنند ، چون دیگران شما را دقیق نمی شناسند

شخصیت درمانی

بعضی شخصیت ها در بعضی بیماری ها و اختلالات روانی برای بهبود یافتن

حالت درمانی دارند یعنی آن شخص بیمار اگر با شخصیت مذکور هم نشین

و هم صحبت شود اختلالات روانیش در مسیر بهبود یافتن قرار می گیرد.

خویشتن مهم

خویشتن مهم ، یعنی اینکه من و شخصیت من یا به عبارتی تو و شخصیت تو مهم است

و من و تو اجازه نمی دهیم اهمیت شخصیتمان زیر سوال برود با کارهایی که باید انجام

دهیم و با کارهای که نباید انجام دهیم.

قدرت و ثروت نامشروع

قدرت و ثروت نامشروع همچون نوشیدنی الکلی است

که صاحبش را مست نموده و به جان فرد و جامـــــعه

می اندازد.

افضل ترین فضائل

در فضائل انسانی سراغ ندارم افضل تر از سکوت

در حضور نادان.