الهی نامه (7)
در کـوه و دشت و دمـــن
یـــاس و لالـــه و یاسمـن
هنگام بهار، بنفشه و چمن
بینم همــــه آیـــات خدا را
12 بهمن ماه 1394
الهی نامه
ای پروردگار عالــم ، تنـــها تویی کـه قانـونت همه جـا جاری و لطـف تـو بـر همگان ساریست
و پاک و منــزه تویی و بدی و ظلم در ذات تـو جایگاهی نـدارد و تویی مدیـر و مدبـر و به تدبیر
توست کـــه شب روز می شود و روز شب و تویی که ناپیدایی و همــه جــا پیدا و ایـن زمیــن و
هفت آسمــان و هــر آنچه در بیــن آنهاست از آن توست و گردن خم کردن بر غیر تـو نارواست
ای پروردگار ای که تویی بر همگان کردگار و ای روزی ده و رهنمای حال ما را خوش نمای.
شکرنامه
سپاس و ستایش خدای را که دنیـا را از عرش تا فرش آفرید ، ماه را ، خورشید را و زمیــن را و
ستارگان و سیارگان دیگر را و هر کدام را در مداری مخصوص خود و سرعتی معین و مقصدی
مشخص قرار داد و از حرکت وضعی و انتقالی آنها پدیده هایی بس زیبا و قابل تامل و تفکر قرار
داد و بهار و تابستان و پاییز و زمستان را از حرکـــت انتقالی زمین به دور خورشید بوجود آورد،
این است نشانه و آیات الهی برای کسانی که اهل تفکرند ، باشد که ذکر خدا گوییم و شکر او نماییم
و رستگار شویم و عاقبت از آن خدا جویان است.
مناسبت نوشت:
فرا رسیدن دهه ی مبارک فجر بر همه فجر آفرینان و همچنین شما دوستان عزیزم
مبارک باد
شاد و سلامت باشید
12 بهمن ماه 1394
نویسنده: ع.ا.س
بسیار زیبا می نویسید :)