ای صاحب اندیشه ها

چو رود خروشانید

چو ابر روانید

چو باد وزانید

چو خورشید درخشانید

چو ماه تابانید

هوای گریه

مِهرم قلم
همنشینم کتاب
یارم سکوت
انسان شدن آرزویم

نگر حال پریشانم ای زیبا نگارم

از آن وقتی که رفتی بی قرارم

به آن خاطر که در سر هوای تو دارم

نگر حال پریشانم ای زیبا نگارم

تا که دریابی حال هجران دیده ام را

تمنای دلم را

دل من زندگی می خواد

دل من کار می خواد

دل من ازدواج می خواد

و مانده ام من

بی تو میل سخن ندارم

حـــرف و گفتـــــارم بسیار است

               اما بی تــو میـــــل سخــــن ندارم

                                 گـــر در چمـــــن گــــل بروید هم

                                                    من بـــی تـــــو میــل چمــن ندارم

                                                                        در دشت و دمـــن بلبل بخواند هم

                                                                                           من بی تو میل دشت و دمن ندارم

برای تو ...

سالهاست مجنون و دیوانه وارم

در تنهائیم می گریم و می زارم

چو ابر بهاری می نالم و می بارم

این گریه و زار نیست جز برای تو