جامعه ای را می توان سالم دانست که در آن هیچ انسانی وسیله ای برای مقاصد
دیگری نباشد بلکه نتیجه کوشش هر فرد عاید خودش شود ، هــــدف کار و کوشش
فقط متوجه نیروهای نهان خود شخص باشد انسان کانون بحساب آید و کلیه فعالیت
های اقتصادی و سیاسی در جهت رشد انسان باشد.
