عقده ها

عقده ها را باید گشود

مثل گل ، مثل بلبل ، مثل پروانه بود

پرگشود سوی آسمان ها

تا رسید به بی کران ها

تا رسید به کهکشان ها

سرترالینیسم

این روزها

جای عدالت را

جای زندگی را

خودپرستی

سالهاست که من عاشق من شدم
                  

                       بدین من پرستی عجـــب ایمن شدم
                                         

                                         دانــــــم که وارد وادی اهریمن شدم
                                                             

                                                              لیکن این خودپرستی به از بتپرستی

سه شنبه 1 اسفند 96 آذربایجان

علی اصغر سلطانی

خبر نبودنم

روزی برایت خبری می آیــد از نبودنم و آن روز

فاصله ی من و تو خاکیست از جنس مهربانی

که مرا به آغوش می کشد تا منت انسـان را

نکشم.

روح انتظاریم، ادوبدور جسمیم بی قرار

روح انتظارم

سالهاست

که سفره ی خالی اش را

به توهم عدالتی

گسترده است

همچنان پابرجاست

سر در کتاب و
جسم  در کتابخانه
روحمان عجین با فلسفه
ذهنمان ترکیب با علم و ادب
شعورمان در شعریست
که نهایتش هوی و هوس است
و برای همین
جهل و بی فرهنگی ما همچنان پابرجاست

روزگارم

گذر روزگار

هر چه خواهم

به من می دهد

خیال من

در ضمیـــرم بسـی اســــرارها خفته است!

کس ندانـــد ایـــن خیالم چرا آشفته است؟

هــــر کسی آمــد و حرفـــی گفـــت و رفت

و لیکـــن آنچه گفتنی بـــــود ، ناگفته است

من جوان ایرانیم

من جوان ایرانیم

آرزویم مرگ

زندگیم زجر

تحصیلاتم بی اجر

ازدواجم آرزوست

هوای گریه

مِهرم قلم
همنشینم کتاب
یارم سکوت
انسان شدن آرزویم